بر اثر برخورد ابرهای دارای بارهای
غیر همنام ، واکنشهای الکتریکی شدیدی به صورت نور و
صدای شدید بنام صاعقه یا رعد و برق تولید میگردد
و براساس مطالعات به عمل آمده توسط متخصصین تعداد رعد و برق در هر لحظه در سراسر
دنیا بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ بار میباشد
این پدیده یک تخلیه ی الکتریکی شدید و
بسیار سریع در هواست و همین تخلیه الکتریکی است که نور و صدا تولید میکند ؛ در
هنگام رعد و برق ، برق در جریانات هوایی ِبالا و پایین ِقوی داخل ابرهایی موسوم به
کومولونیمبوس تاریک شکل می گیرد ؛ در این شرایط قطرات آب ، تگرگ و کریستال های یخ
با یکدیگر برخورد می کنند ، دانشمندان عقیده دارند که این برخوردها بارهای
الکتریکی را در ابر به وجود می آورد ؛ بارهای الکتریکی منفی و مثبت در ابر از
یکدیگر جدا می شوند ، بارهای منفی به بخش پایین تر ابر سقوط می کنند و بارهای مثبت
در بخش های میانی و بالاتر می مانند ، موقعی که اختلاف بارها به قدر کافی بزرگ می
شود ، یک جریان الکتریسیته از ابر به پایین و به زمین جریان پیدا می کند یا از یک
بخش ابر به بخش دیگر یا از یک ابر به ابر دیگر جریان می یابد ، که این بار معمولا
مثبت و روی سطح زمین بار منفی القا میکند و به این ترتیب مجموعه ابر، هوا و زمین
به یک خازن بسیار بزرگ تبدیل میشود که لحظه به لحظه بار آن بیشتر میشود و بنابراین
اختلاف پتانسیل دو قطب آن افزایش پیدا میکند ، بالاخره مقدار این بار الکتریکی
آنقدر زیاد میشود که اختلاف پتانسیل بین ابر و زمین به ۱۰ تا ۱۰۰ میلیون ولت میرسد و میدان الکتریکی
حاصل از چنین اختلاف پتانسیلی میتواند هوا را با اینکه در حالت عادی نا رسانا ست
در یک سیر خاص یونیزه و آنرا به رسانا تبدیل میکند و به محض اینکه چنین سیری از
مولکولهای یونیزه رسانا از ابر تا زمین ایجاد شود بارهای الکتریکی به طرف هم حرکت
میکنند و در عرض ۰.۰۰۰۱ ثانیه جریان وحشتناکی در حدود ۳۰ هزار آمپر از هوای یونیزه میگذرد .
اما هر جریانی ضمن عبور از ماده با
مقاومت اتمهای آن روبرو میشود و این مقاومت بخشی از انرژی الکتریکی را به گرما
تبدیل میکند . با استفاده از اصول اولیه الکترومغناطیس میتوانید تخمین بزنید این
جریان در ولتاژ ۱۰ میلیون ولت ، توان گرمایی در حدود ۱۰۰ میلیارد وات دارد و میتواند گرمایی
در حدود ۱۰ میلیون ژول ایجاد کند ؛ این گرما
باعث میشود دمای هوا در مسیر آذرخش به ۳۰
هزار درجه سانتی گراد برسد ، که این تغییر ناگهانی دما (از حدود ۳۰۰ کلوین به ۳۰۰ هزار کلوین) حجم هوا را ۱۰۰
برابر میکند و این یعنی یک انفجارِ
واقعیِ انبساطِ سریع و شدید هوا ، که یک موج ضربتی(shock
wave) در هوای اطراف ایجاد میکند و امواجی
را با فشار بین ۱۰ تا ۳۰ اتمسفر بوجود میآورد ، که با سرعت صوت و به شکل تندر
یا رعد به گوش ما میرسد ، اما گرمای ایجاد شده غیر از انبساط بلاهای دیگری هم سر
مولکولهای هوا میاورد ، جریان شدیدی که از هوا میگذرد ، آن را گرم میکند و به تابش
وا میدارد و تابشی است که یک مسیر نورانی بین ابر و زمین ایجاد میکند